Drijftuin in Vinkeveen

De hangende tuinen van Babylon worden tot de wereldwonderen gerekend (al wordt er tegenwoordig getwijfeld aan hun bestaan).

De status van wereldwonder zal onze ‘drijvende’ tuin in Vinkeveen niet krijgen, maar toch was het een huzarenstuk.

Want:

- deze tuin is gelegen op een soort eiland, niet bereikbaar met de
auto;

- de dichtstbijzijnde parkeergelegenheid is 300-400 meter weg;

- de tuin moest worden aangelegd op een grondlichaam met een
dikte van ten hoogste 50-60 cm dat drijft op een dikke laag
waterig hoogveen;

- de verhardingen, nieuw gefabriceerde klinkertjes in waalformaat
met een oud uiterlijk, hebben we daarom moeten leggen op
een ‘fundament’ van polystyreen, oftewel piepschuim;

- dat geldt ook voor de muurtjes van Frans natuursteen,
rechtstreeks uit de groeve naar Vinkeveen getransporteerd;

- de volwassen bomen, die we samen met de opdrachtgever
hadden uitgezocht, zijn met behulp van een kraan en boot
naar hun plek gebracht en daar geplant;

- omdat de bodem de kraan, zelfs onbelast, niet zou kunnen
dragen, is er gebruik gemaakt van een dekschuit;

- het spreekt voor zich dat praktisch alle aan- en afvoer over water
is geregeld;

- voor de aan- en afvoer van materialen en grondstoffen naar een
naastgelegen weide hebben we een noodbrug gebouwd;

- we hebben zoveel mogelijk gebruik gemaakt van lichtgewicht
materieel;

- om de bomen een goede start te bieden, hebben we rond de kluit
Mycorhizza verwerkt, een combinatie van schimmels en bacteriën
die de voedselopname van de bomen bevorderen;

- er is gekozen voor meerstammige bomen en niet voor de
traditionele stam met kroon;

- mede daardoor krijgt deze heel aparte tuin een eigen gezicht.

Een wereldwonder is het niet, wel een heel apart project met tal van uitdagende problemen die we graag hebben opgelost.